W wieku 64 lat zmarł Bobby Fischer. Był jednym z największych szachistów w bogatej historii tej wspaniałej gry. Oficjalnie uznawany za szachowego geniusza. Talent szachowy objawił sie u Roberta już w dzieciństwie. Jako 13-latek został mistrzem juniorów Stanów Zjednoczonych. Dwa lata później wywalczył ten tytuł w kategorii seniorów co dało mu prawo gry w turnieju międzystrefowym FIDE. Tutaj zajął miejsce 6-te co dało mu tytuł arcymistrza (został pierwszym młodocianym arcymistrzem w historii szachów) oraz awans do turnieju pretendentów.

W owym czasie turniej pretendentów (wyłaniał arcymistrza uprawnionego do gry o tytuł z aktualnie urzędującym mistrzem) był wewnętrzną sprawą szachistów radzieckich. Zazwyczaj w turnieju grało ich kilku i wyniki między sobą ustawiali tak aby wyeliminować z gry o tytuł szachistów z innych krajów. W latach 60-tych Robert uzyskiwał fantastyczne wyniki sportowe i było jasne dla świata szachowego, że jest najlepszym pretendentem do tronu szachowego. Jednak przez koalicję radziecką nikt nie potrafił się przebić. Między innymi dzięki głośnym protestom Fischera FIDE zmieniło turnieje pretendentów na mecze pretendentów (rozgrywane systemem pucharowym). Droga do tytuł stanęła przed Robertem otworem.

W roku 1970 wygrał z łatwością turniej międzystrefowy oraz pokonał w meczach pretendentów Tajmanowa (6-0), Larsena (6-0) oraz byłego mistrza świata Petrosjana (6.5 – 2.5). Tym samym uzyskał prawo do walki o tytuł z urzędującym mistrzem świata Borysem Spasskim.

Mecz ten został nazwany „meczem stulecia”. Pierwsza partię wygrał Spasski, drugą Fischer oddał walkowerem. Dalszy przebieg tego historycznego pojedynku to materiał na oddzielny artykuł. Ostatecznie wygrał Robert 12.5 do 8.5. W roku 1975 miał odbyć się mecz w obronie tytułu z Anatolijem Karpowem. Jednak FIDE nie spełniło wymagań jakie postawił co do warunków meczu obrońca tytułu, do meczu nie doszło i tytuł walkowerem uzyskał Karpow. Bobby wycofał się z zawodowych szachów aby powrócić w roku 1992 w celu rozegrania nieoficjalnego meczu rewanżowego z Borysem Spasskim (pula nagród 5 milionów dolarów pozwoliła obu uczestnikom zabezpieczyć się finansowo na resztę życia). Znów wygrał Fischer 17.5 – 12.5.

Ostatnie trzy lata swego życia spędził w Islandii ponieważ mecz rewanżowy ze Spasskim był rozgrywany w Jugosławii, tym samym Robert złamał prawo USA (nakładające embargo na ten kraj w wyniku wojny w Bośni). Powrót mistrza do USA był więc niemożliwy (zagrożenie karą do 10 lat więzienia). W roku 2004 został zatrzymany w Japonii na wniosek Departamentu Stanu USA gdzie spędził w więzieniu 9 miesięcy. W roku 2005 swoje obywatelstwo zaproponowała mistrzowi Islandia. Takie rozwiązanie umożliwiło wyjazd z Japonii. Zmarł 17 stycznia 2008 w szpitalu w Rejkiawiku.

Zawodnicy którzy na ostatniej liście elo posiadają ranking 2700 i większy.


1 Kramnik, Vladimir g RUS 2799
2 Anand, Viswanathan g IND 2799
3 Topalov, Veselin g BUL 2780
4 Morozevich, Alexander g RUS 2765
5 Svidler, Peter g 2763
6 Mamedyarov, Shakhriyar g AZE 2760
7 Shirov, Alexei g ESP 2755
8 Leko, Peter g HUN 2753
9 Ivanchuk, Vassily g UKR 2751
10 Aronian, Levon g ARM 2739
11 Gelfand, Boris g ISR 2737
12 Radjabov, Teimour g AZE 2735
13 Carlsen, Magnus g NOR 2733
14 Karjakin, Sergey g UKR 2732
15 Kamsky, Gata g USA 2726
16 Adams, Michael g ENG 2726
17 Jakovenko, Dmitry g RUS 2720
18 Ponomariov, Ruslan g UKR 2719
19 Cheparinov, Ivan g BUL 2713
20 Alekseev, Evgeny g RUS 2711
21 Grischuk, Alexander g RUS 2711
22 Polgar, Judit g HUN 2707
23 Akopian, Vladimir g ARM 2700
24 Bacrot, Etienne g FRA 2700

Właśnie zakończył się 60ty – jubileuszowy Superfinał Mistrzostw Rosji. Jest to jedna z najbardziej śledzonych przez szachowych kibiców imprez. W tym roku fantastyczną formą zabłysnął Aleksander Moroziewicz. Poczętek nie był najlepszy dla Alexa. W pierwszej rundzie wypuścił wygraną przy zdecydowanej przewadze, drugą partię przegrał (białym kolorem). Następnie mieliśmy okazję zobaczyć serię sześciu zwycięstw z rzędu, bez znaczenia czy przeciwnik miał ranking ponad 2700 czy około 2600. Oczywiście zrobiło to piorunujące wrażenie na obserwatorach ale kibice Moroziewicza widzieli już nie takie serie w wykonaniu tego czarodzieja szachów. Ostatecznie Moro uzyskał wynik 8/11, drugie miejsce zajął Aleksander Griszczuk 7/11 a trzecie Tomaszewski 6.5/11. Słabo wypadł Svidler 5/11.

Poniżej partia dwóch przyjaciół:

[Event „60th ch-RUS Superfinal”]
[Site „Moscow RUS”]
[Date „2007.12.27”]
[Round „8”]
[White „Svidler,P”]
[Black „Morozevich,A”]
[Result „0-1”]
[WhiteElo „2732”]
[BlackElo „2755”]
[EventDate „2007.12.18”]
[ECO „B90”]

1. e4 c5 2. Sf3 d6 3. d4 cxd4 4. Sxd4 Sf6 5. Sc3 a6 6. Ge3 e5 7. Sb3 Ge6 8.
f3 Sbd7 9. g4 Sb6 10. g5 Sh5 11. Hd2 Wc8 12. O-O-O Ge7 13. Kb1 O-O 14. Wg1
g6 15. h4 Hc7 16. Wg2 f6 17. Hf2 Sc4 18. Gxc4 Gxc4 19. Gb6 Hd7 20. Sc5 Hc6
21. Sd3 Gxd3 22. cxd3 Sf4 23. Wg4 fxg5 24. hxg5 Gxg5 25. Wh1 Se6 26. Hh2
Hd7 27. Hh3 Wf7 28. Ge3 Wxc3

Z tą ofiarą zawsze trzeba się liczyć w tej strukturze.

29. bxc3 Hb5+ 30. Kc2 Sd4+ 31. Gxd4 exd4 32.
c4? Ha4+ 33. Kb1 Hb4+ 34. Ka1 Hc3+ 35. Kb1 Hxd3+ 36. Ka1 Hc3+ 37. Kb1 Hb4+
38. Ka1 Gf6 0-1