Radosław Wojtaszek wygrał dzisiaj partię z Magnusem Carlsenem. Zapewne w sieci i czasopismach partia ta będzie wielokrotnie analizowana. Ja ograniczę się do przekazania swoich odczuć podczas śledzenia partii na żywo.

Dzisiaj zaczyna się 77 edycja Superturnieju w Wijk aan Zee. Od kilku lat firmowana przez hinduski koncern Tata. Siłą rzeczy jest to pierwszy z największych turniejów w tym roku. W przeszłości zwyciężali tutaj między innymi: Kasparow, Kramnik, Anand, Iwanczuk, Karpow, Korcznoj, Botwinnik, Tal, Spaski, Euwe.

W tym roku będzie szczególnie ciekawie, gdyż do walki z czołówką stanie nasz najlepszy szachista – Radosław Wojtaszek. Jako jedyna kobieta, wystąpi Mistrzyni Świata – Hou Yifan. Średni ranking uczestników wynosi 2746, kategoria turnieju – 20.

W turnieju głównym zagrają:

W grudniu zarejestrowałem jeszcze:

Mistrzostwa Rosji wygrał ostatecznie Łysy Igor z wynikiem 5.5/9 wicemistrzem został Dmitry Jakovenko – 5/9. Alex Moroziewicz uzyskał 4.5/9 podobnie jak czterech innych uczestników. Słabo wypadł Karjakin – 4/9. Wśród kobiet zwyciężyła Valentina Gunina – 7/9, wicemistrzynią została Alisa Galliamova – 6/9. Słabo wypadła Alexandra Kosteniuk – 4.5/9.

W Pekinie rozegrano World Mind Games. Między innymi grano w szachy. W Rapidzie zwyciężył Alexander Griszczuk. W blitzu zwycięzył Alexander Griszczuk. Udział brali też inni zawodnicy, w tym nasz najlepszy szachista – Radosław Wojtaszek, który na tle uznanych nazwisk wypadł średnio. Wśród kobiet na pierwszym miejscu wymieniły się Valentina Gunina i Hou Yifan.
Trzecią część zmagań szachistów (po rapidzie i blitzu) podczas World Mind Games 2014 stanowiły szachy znane jako Basque System. W skrócie: 2 zawodników, 20 minut, 2 szachownice. Czyli zawodnicy grali ze sobą równocześnie 2 partie, na 2 szachownicach, odwrotnymi kolorami i przy jednym zegarze. W tej konkurencji zdecydowanie zwyciężyli Ian Nepomniachtchi i Hou Yifan.

Turniej w szachy klasyczne był moim zdaniem mniej interesujący niż rapid i blitz. Kramnik, Anand i Giri zremisowali po 4 partie i wygrali po jednej. Nakamura jedną wygrał, jedną przegrał i 3 zremisował. Adams zaliczył 3 porażki, jeden remis i jedną wygraną. Była to chyba najciekawsza partia tego krótkiego turnieju (przeciwnikiem był Caruana). Ten ostatni zaliczył nieudany występ: 4 remisy i 1 porażka. Bardzo fajnie komentowali Nigel Short w swoim angielsko-angielskim, Daniel King – niemiecko-angielskim i gościnnie via Skype Piter Svidler – rosyjsko-angielskim. Dla mnie trochę niezrozumiale mówił oczywiście Anglik ;-).

Tabela końcowa:

W turnieju zastosowano punktację piłkarską: 3 pkt za wygraną, 1pkt za remis i 0 pkt za porażkę. Nie było też szybkich remisów ze względu za przyjęcie w regulaminie tzw. Sophia Rules.

8 grudnia rozegrano turniej „sześciu wspaniałych” w blitza. Grano każdy z każdym po 2 partie, co dało razem 10 rund. Punktacja: wygrana – 3 pkt, remis 1 pkt. Do 8 rundy wydawało się, że o zwycięstwo walczą Nakamura z Girim. Rundy 9 i 10 były jednak krytyczne dla końcowej klasyfikacji. Michael Adams ograł obydwoma kolorami Giriego a Kramnik zremisował jedną partię z Nakamurą i drugą wygrał. Anand z Caruaną grali już tylko o to, kto nie będzie ostatni. Tabela końcowa:

Zawodnicy wybierali numery startowe do głównego turnieju właśnie w kolejności zależnej od miejsca w blitzu. Pierwszy więc wybierał numer startowy Adams – wybrał 3, Nakamura wybrał nr 2 a Kramnik nr 1. Było to o tyle ważne, że numery 1 – 3 zapewniają 3 partie białymi, numery 4 – 6 tylko 2 partie białymi. Na tym poziomie gry ma to pewne znaczenie.